“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Met die instelling besluit ik mee te fietsen met de ‘One Day Break: Wielrennen in Limburg’. Er staat een tocht van 75 kilometer door Zuid-Limburg op de planning. Wielrennen doe ik amper twee maanden en fietsen in de heuvels heb ik nog nooit echt gedaan. Als ik de avond van tevoren de route check, slaat er lichte paniek toe: “Al die heuvels…kan ik dat wel?”
En dus pak ik die avond wat gespannen mijn tas in: sportdrank, banaan, winegums, ontbijtkoek, zonnebrand, en een hele hoop andere dingen ‘voor het geval dat’. Je weet maar nooit, hè. Ik blijf toch een vrouw. Zouden mannelijke wielrenners net zoveel meenemen?